我，炮灰，手握原书
我，炮灰，手握原书最新章节：
坐在了一个茶楼点了一壶仙茶等着……
郝义洪心中虽然还是一头雾水，但见方锐态度严肃并不似作伪，便朝着方锐离去的身影道：“届时我会提醒的
当三人僵持在原地，谁也不敢有所动作的时候，一声声古怪的翅膀扇动声音，却远远的从那山坡之上传来
形成了一种特殊的光学现象，使人粹然产生一种目睹天空之城，海市蜃楼的梦幻之感
小美不仅勤劳善良，还对凡天照顾得特别好
压根不会接触到修真，成仙，现在成神，至今日终于见到了这位神尊，踏进了他的神殿
剑气一闪即逝的没入其中，消失不见，但旋即山壁表面泛起一丝白光，随即再次诡异的一闪隐没不见
可凡天却没太在意严然冰的表情，他只带着一支笔，就大踏步地走向了考场
“看来刚才大笑是因为想通了，放下了执念
忽然间，一个诡异的想法出现在了杨云帆的脑海中
我，炮灰，手握原书解读：
zuò zài le yí gè chá lóu diǎn le yī hú xiān chá děng zhe ……
hǎo yì hóng xīn zhōng suī rán hái shì yī tóu wù shuǐ ， dàn jiàn fāng ruì tài dù yán sù bìng bù shì zuò wěi ， biàn cháo zhe fāng ruì lí qù de shēn yǐng dào ：“ jiè shí wǒ huì tí xǐng de
dāng sān rén jiāng chí zài yuán dì ， shuí yě bù gǎn yǒu suǒ dòng zuò de shí hòu ， yī shēng shēng gǔ guài de chì bǎng shān dòng shēng yīn ， què yuǎn yuǎn de cóng nà shān pō zhī shàng chuán lái
xíng chéng le yī zhǒng tè shū de guāng xué xiàn xiàng ， shǐ rén cuì rán chǎn shēng yī zhǒng mù dǔ tiān kōng zhī chéng ， hǎi shì shèn lóu de mèng huàn zhī gǎn
xiǎo měi bù jǐn qín láo shàn liáng ， hái duì fán tiān zhào gù dé tè bié hǎo
yā gēn bú huì jiē chù dào xiū zhēn ， chéng xiān ， xiàn zài chéng shén ， zhì jīn rì zhōng yú jiàn dào le zhè wèi shén zūn ， tà jìn le tā de shén diàn
jiàn qì yī shǎn jí shì de mò rù qí zhōng ， xiāo shī bú jiàn ， dàn xuán jí shān bì biǎo miàn fàn qǐ yī sī bái guāng ， suí jí zài cì guǐ yì de yī shǎn yǐn méi bú jiàn
kě fán tiān què méi tài zài yì yán rán bīng de biǎo qíng ， tā zhǐ dài zhe yī zhī bǐ ， jiù dà tà bù dì zǒu xiàng le kǎo chǎng
“ kàn lái gāng cái dà xiào shì yīn wèi xiǎng tōng le ， fàng xià le zhí niàn
hū rán jiān ， yí gè guǐ yì de xiǎng fǎ chū xiàn zài le yáng yún fān de nǎo hǎi zhōng
