主神竟是我自己
主神竟是我自己最新章节：
杨毅云转过弯来，当即脚下一瞪，如炮弹一般飞身而起，直奔数千米之上的劫云飞去
他单手一挥，那些飞散四周的阵旗尽数盘旋汇聚而回，纷纷没入其天灵盖中，不见了踪影
做的很好！接下来却无需再出手，拿着银子走吧！
有了好吃的，貂儿顿时就高兴了，欢快叫了两声，从杨毅云手中飞快接过灵桃开始吃
明明都已经二十几岁了，还满满的大小姐脾气，不就是吃饭吗，刚才已经叫过一次了，还不理会，发脾气
“我…;…;我身上怎么这么臭~”赵楠捂着鼻子道
他都被自己等人逮到了，还刺激自己？
笑声未落，白色风柱内光芒一闪，一个白色灵域浮现而出，并飞快朝四面八方扩展而开
其掌心处立即光芒一亮，从中浮现了一个龙眼大小的模糊人影，一闪之下，随即又隐没不见了
但是…;…;接着他心中震惊了，百试百灵的灵识居然被一股无形的力量阻挡在了大门外，压根就没办法去查看
主神竟是我自己解读：
yáng yì yún zhuǎn guò wān lái ， dāng jí jiǎo xià yī dèng ， rú pào dàn yì bān fēi shēn ér qǐ ， zhí bēn shù qiān mǐ zhī shàng de jié yún fēi qù
tā dān shǒu yī huī ， nà xiē fēi sàn sì zhōu de zhèn qí jìn shù pán xuán huì jù ér huí ， fēn fēn mò rù qí tiān líng gài zhōng ， bú jiàn le zōng yǐng
zuò de hěn hǎo ！ jiē xià lái què wú xū zài chū shǒu ， ná zhe yín zi zǒu ba ！
yǒu le hǎo chī de ， diāo ér dùn shí jiù gāo xìng le ， huān kuài jiào le liǎng shēng ， cóng yáng yì yún shǒu zhōng fēi kuài jiē guò líng táo kāi shǐ chī
míng míng dōu yǐ jīng èr shí jǐ suì le ， hái mǎn mǎn de dà xiǎo jiě pí qì ， bù jiù shì chī fàn ma ， gāng cái yǐ jīng jiào guò yī cì le ， hái bù lǐ huì ， fā pí qì
“ wǒ …;…; wǒ shēn shàng zěn me zhè me chòu ~” zhào nán wǔ zhe bí zi dào
tā dōu bèi zì jǐ děng rén dǎi dào le ， hái cì jī zì jǐ ？
xiào shēng wèi luò ， bái sè fēng zhù nèi guāng máng yī shǎn ， yí gè bái sè líng yù fú xiàn ér chū ， bìng fēi kuài cháo sì miàn bā fāng kuò zhǎn ér kāi
qí zhǎng xīn chù lì jí guāng máng yī liàng ， cóng zhōng fú xiàn le yí gè lóng yǎn dà xiǎo de mó hú rén yǐng ， yī shǎn zhī xià ， suí jí yòu yǐn méi bú jiàn le
dàn shì …;…; jiē zhe tā xīn zhōng zhèn jīng le ， bǎi shì bǎi líng de líng shí jū rán bèi yī gǔ wú xíng de lì liàng zǔ dǎng zài le dà mén wài ， yā gēn jiù méi bàn fǎ qù chá kàn
